Gol sıfır, heyecan sıfır, kalite sıfır, hayal kırıklığı içerisinde her şey sıfırdı. Dün kuvvetli esen rüzgâr, sıraladığım bu olguları hepsini almış götürmüş gibiydi! Karşılaşmayı izlerken gerçekten kahroldum. Vah benim zavallı futbolum! En üst düzeydeki ligde bu tür futbol oynuyorsak, varın alt liglerdekini siz tasavvur ediniz…
Heyecan mı dediniz? Kardeşim; her düzeydeki futbola puan verilmesi kuralın gereğidir! İyi futbola üç verilirken, bizim gibi yerde sürünün futbol liglerinde de ayni puan sisteminin uygulanması gayet doğaldır.
Takımlarımızı puan sayılarıyla analiz etmeye kalkarsanız, heyecanı, dorukta addedebilirsiz. Ancak bu heyecan BTM’lerin (Bölgeler Terfi Müsabakaları) en alt liglerin de mevcuttur. Hem onlarda kavga galaba daha çok olduğu için heyecan da daha yüksektir! Bizim aradığımız bu mudur?
Vah benim zavallı futbolum! Bu hallere de mi düşecektin! Türkiye’nin dokuzuncu ligine tekabül eden BAL (Bölgeler Amatör) Ligi takımlarında bile kadroya girmekte zorlanan futbolcularımızla bu ligi götürmeye çalıştığımızı görmüyor muyuz ki, ağlayıp sızlıyoruz!
Ne yaparsınız ki, Türkiye Birinci ve 2’nci lig takımlarını zorlayan, O liglerde mücadele eden futbolcularımızı bilen, onlarla övünen bizler için bugünkü durumu kabullenmenin zor olduğunu lütfen kabul ediniz.
Karşılaşma için fazla bir şey yazamayacağım. Güzel futbol adına gerçekten bir şey yok. Yoklar içerisinde teselli bulmaya çalıştığım, mazeret olarak ileri sürebileceğim tek olgu rüzgârın kuvvetli esişi olacaktır. Böyle diyelim ve avunalım…
Rüzgârın etkisinden olsa gerek ilk yarı GAÜ-Çetinkaya, rakip kalede daha çok görülürken 2’nci yarıda Lefke daha baskılı göründü. Karambol, serseri topların yarattığı gol pozisyonlarını iki takım da eşit düzeyde harcadı. Zaten bir atıp öne geçseydi ötekine yazık olacaktı.
İki takım da şampiyonluğu göğüsleye bilir mi? Evet göğüsleye bilir. Diğer takımlarımızın da bunlardan farkı yok ki! Al birini çal ötekine. Onun içindir ki, liderlik her hafta değişebiliyor!
Müsabakayı yöneten hakemler, sahanın en başarılı olanlarıydı…